Μια άλλη ανάγνωση του σημερινού Ευαγγελίου. Ο Ιησούς βρίσκεται στο λιμάνι της Καπερναούμ, όπου ο όχλος τον περίμενε. Πλησιάζει ένας τραγικός και απεγνωσμένος πατέρα που του ζητάει να θεραπεύσει την κόρη του. Τότε ο Ιησούς σπεύδει στην κατοικία της νεαρής κοπέλας –η οποία, τελικά, είναι νεκρή– και εκεί εκδηλώνεται ως Θεός.
Δύο ερωτήματα μιας άλλης ανάγνωσης του θαύματος:
– Ο πατέρας της κοπέλας δεν είναι ακόλουθος του Ιησού· είναι Εβραίος και αρχοσυνάγωγος, δηλαδή προϊστάμενος της συναγωγής, επιφανής της κοινωνίας. Τί σημαίνει αυτό;
– Ο Ιησούς ζήτα από τον πατέρα της να πιστέψει σε αυτόν, για να την αναστήσει—να την επαναφέρει στη ζωή. Τί σημαίνει πίστη;
Ίσως αυτό το θαύμα του Ιησού είναι το σημαντικότερο από όλα, διότι ο ίδιος το καθιστά σημαντικότερο από όλα: ο Ιησούς στηρίζει στοργικά έναν Εβραίο πατέρα, σπεύδει να θεραπεύσει και, τέλειος, να αναστήσει την κόρη του.
Αυτό είναι το άνοιγμα της βασιλείας του Θεού, αυτή είναι η απόδειξη ότι ο Ιησούς είναι ο πατέρας κάθε ύπαρξης αυτού του κόσμου. Ο Ιησούς αποδεικνύει ότι για τον πατέρα δεν υπάρχει κανένα κριτήριο ως προς την αγάπη και την στοργή προς τα παιδιά του
Κάθε κριτήριο δευτερογενές, της ιστορίας, των εθνικών και θρησκευτικών αξιώσεων των ανθρώπων, δεν έχει απολύτως καμία σημασία για τον σωτήρα Χριστό. Ο Ιησούς βρίσκεται εκτός από τα σχήματα της ιστορίας, εφόσον είναι ο πατέρας αυτής της ιστορίας και οτιδήποτε συμβαίνει εντός αυτής της ιστορίας ανήκει στον ίδιο. Τίποτα δεν μπορεί να διαταράξει την πατρότητα· ούτε η πατρική αγάπη είναι δοσοληψία ούτε απευθύνεται σε όσους είναι «δικοί Του» — κάθε άλλο.
Ο Χριστός είναι σωτήρας των πάντων· όχι ολίγων ή κάποιων, αλλά όλων.
Έτσι, λοιπόν, η πίστη δεν είναι η υπακοή και η σύνταξή μας με δόγματα και συγκεκριμένες θεολογικές διατυπώσεις. Πίστη είναι αυτή η βαθιά εμπιστοσύνη που ζητά ο Ιησούς από τον Ιάειρο. Πίστη είναι η εμπιστοσύνη στην πατρική αγάπη του Θεού. Πίστη είναι η αφοσίωση του άνθρωπού στη θεία βούληση. Πίστη είναι η απόλυτη βεβαιότητα της σωτηρίας.
Τότε, και μόνο τότε, μπορεί ο άνθρωπος να ανακαλύψει το μεγαλείο του Θεού, απέχοντας από αξιώσεις, καθώς αντιλαμβάνεται ότι η βασιλεία του Θεού δεν είναι καταξίωση και επιτυχία· η Βασιλεία είναι η ολοκλήρωση του τρόπου κοινωνίας του ανθρώπου με τον αιώνιο Θεό από το παρόν της ιστορίας στα έσχατα.
Ο οικοδεσπότης της Βασιλείας προσκαλεί κοντά του τον καθένα ξεχωριστά και χωρίς κριτήρια·
