"ΑΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ”… ΣΚΕΨΕΙΣ - ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΙΧΑΗΛ Ε. ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ
Εισαγωγικα α΄
Η έννοια της ιδιωτικοποιημένης πίστης από την μια μεριά και η απώλεια της αίσθησης της προσωπικής υπευθυνότητος για τις πράξεις μας από όπως την άλλη, έχουν τραγικές και μακροχρόνιες συνέπειες. Αυτά τα δύο οδήγησαν στην αντίληψη ότι η συμπεριφορά κάποιου και πιο συγκεκριμένα η αμαρτία, αποτελεί "προσωπική υπόθεση". Αυτή η τάση προς την υποκειμενικότητα αποτελεί τη βάση της ασύδοτης ελευθερίας - δουλείας στις σεξουαλικές σχέσεις, στην εγκληματικότητα και στην όλη συμπεριφορά που σήμερα επικρατεί στα χριστιανικά έθνη.
Η πρακτική των εκτρώσεων δηλ. των δολοφονιών αθώων προσώπων, αποτελεί το πιο απαίσιο παράδειγμα της έσχατης ανομίας, σύμφυτης με το σύγχρονο όπως το ονομάζουν, προοδευτικό πρόσωπο των χριστιανικών λαών. Ο χριστιανικός κόσμος εις τον οποίον παρεμπιπτόντως πρέπει να πω ότι μόνο εις αυτόν υπάρχει η υπογεννητικότητα με την αποστασία από τον Θεό που τον διακρίνει, αποδεικνύει περίτρανα ότι δια της προόδου επανέρχεται στην προχριστιανική περίοδο. Στην περίοδο όπου οι λαοί πέραν της ανθρωποφαγίας, θυσίαζαν τα παιδιά τους στους Θεούς-δαίμονες, αφού όπως μας λέγει ο απ. Παύλος " ήλλαξαν την δόξαν του του αφθάρτου Θεού εν ομοιώματι εικόνος φθαρτού ανθρώπου και πετεινών και τετραπόδων και ερπετών" { Ρωμ. α΄ 23}
Εισαγωγικά β΄
Η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής χάριν της άνεσης θεωρείται σήμερα ως μια απλή επιλογή. Οι σεξουαλικές και πανσεξουαλικές σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους που συμφωνούν ότι είναι δική τους υπόθεση και κανενός άλλου. Κι αυτό παρά την οποιονδήποτε βλάβη που θα προξενήσουν οι συναινούντες στον εαυτό τους, στο παιδί που θα συλλάβουν, στο σπίτι που θα διαλύσουν ή στην κοινωνία που ζούνε. Η έκτρωσις-δολοφονία είναι ένα τραγικό είναι ένα τραγικό παράδειγμα της εχθρότητος εναντίον του Θεού στην οπισθοδρομική κοινωνία. Αυτό κάλλιστα μας δείχνει το τι πέτυχαν στην Ευρώπη οι επαναστάτες των κινημάτων του Προτεσταντισμού, του Σοσιαλισμού, του Διαφωτισμού, του Κομμουνισμού και Φασισμού με τον εγωιστικό τους ατομικισμό-ανθρωποκεντρικό, μάλλον δε απανθρωπισμό.
Η νομιμοποιημένη έκτρωση αποτελεί την έσχατη ξεφτίλα των χριστιανικών λαών. Η πρώτη και βαθύτερη σχέση μητέρας και παιδιού, έχει διαλυθεί. Το αγέννητο παιδί θεωρείται εμπόδιο στην ανήθικη μητέρα του. Η επιθυμία του για ζωή στον παρόντα κόσμο συντρίβεται επειδή συγκρούεται με άλλες επιθυμίες της μητέρας.
Εισαγωγικά γ΄
Η πραγματοποίηση της έκτρωσης, είτε είναι " νόμιμη απ'ο τους παράνομους" είτε όχι, υποβιβάζει τις γυναίκες σε σεξουαλική κινητή περιουσία των ανδρών, των επιχειρήσεων και των οργανώσεων που θεωρούν τη διακοπή μιας σταδιοδρομίας από έναν νέο άνθρωπο ως "αμάρτημα". Μέσα στο σεξουαλικό απελευθερωμένο κλίμα της προόδου, οι πόρνοι δεν έχουν λόγο ακόμη και να προσποιούνται ότι βλέπουν τις γυναίκες ως κάτι περισσότερο από ένα μέσο ευχαρίστησης.
Το ότι η λογική της έκτρωσης υποβιβάζει τις γυναίκες σε δούλες του σεξ, μηχανές για σεξουαλική ικανοποίηση και παραγωγή παιδιών, αποτυπώνεται στην αυξανόμενη χρήση των βρεφών που προέρχονται από εκτρώσεις για ιατρικά πειράματα και "θεραπευτική" ακόμη και καλλωπιστική κατανάλωση. Οι γυναίκες μετά την έκτρωση υποβιβάζονται σε τέτοιο σημείο ώστε να είναι φημισμένες τράπεζες για ιστούς, εκκολαπτικές μηχανές για τον εμβρυικό ιστό, παραγωγικές μονάδες "υλικού για μεταμοσχεύσεις", όργανα και εργοστάσια ιστών και παραγωγικές "καρριερίστριες" για τις οποίες τα αγέννητα παιδιά αποτελούν βάρος.
Εισαγωγικά δ΄
Στη χώρα {ΗΠΑ} που λέγει "ότι κάθημαι καθώς βασίλισσα και χήρα ουκ ειμί και πένθος ου μη ίδω" και που δεν γνωρίζει ότι " δια τούτο εν τη μία ημέρα ήξουσιν { θα έλθουν} αι πληγαί αυτής" {Αποκάλυψις ιη΄7 } συνέβη και τούτο. Οι γιατροί της, απέκοψαν τα κεφάλια δέκα βρεφών-είκοσι μηνών-που επέζησαν μετά τις εκτρώσεις και τοποθέτησαν σωλήνες στις κύριες αρτηρίες για να τρέφουν τους εγκεφάλους τους. Οι ερευνητές-νεοναζί κράτησαν τα κεφάλια των παιδιών ζωντανά, όπως το 1950 οι κομμουνιστές στη Ρωσία πράξανε το ίδιο κρατώντας τα κεφάλια των σκύλων.
Σε απάντηση των ερωτήσεων που προέκυψαν για αυτήν τη δαιμονική έρευνα, ο Dr Adams, , είπε" Εφ΄όσον η κοινωνία θεωρεί ένα βρέφος νεκρό και καταργεί τα δικαιώματα του, δεν βλέπω κανένα ηθικό πρόβλημα...Τίνος τα δικαιώματα πρόκειται να προστατεύσουμε εφ΄όσον έχουμε αποφασίσει ότι το έμβρυο δεν θα ζήσει?" {1993}. Η επιστήμη που ως ρήμα χρησιμοποιείται δια την θεοποίηση του ανθρώπου, κατάντησε ένας φασιστικός εφιάλτης εφιάλτης που βρίσκεται στα πρόθυρα της αναζωογόνησης μέσω της Ε.Ο.Κ προς τους σκοπούς των σωματεμπόρων. Αλλοίμονο στούς λαούς, τα έθνη, τις γλώσσες και τις φυλές της γης. Η Ρωμαική αυτοκρατορία ξαναχτίζεται απο την Ε.Ο.Κ. Και εφ΄όσον ζούμε σ΄έναν ειδωλολατρικό πολιτισμό, πολύ όμοιο με εκείνον της χριστιανοκτόνου Ρώμης, είναι επιτακτική ανάγκη να ξυπνήσουμε απο τον ύπνο του θανάτου διότι αύριο θα είναι αργά.
Ας παρακαλέσουμε τον Σωτήρα Χριστό να διαφυλάξει το κατάλειμμα {υπόλοιπο μέρος} που παραμένει πιστό και ζωντανό μέλος του Σώματος Του που είναι η Εκκλησία Του, από την έσχατη αυτή περίοδο της ανομίας.
{απο το βιβλίο "Η έσχατη ανομία" του Αμερικανού συγγραφέα Σάιφφερ, εκδόσεις Μακρυγιάννη}
Σημ. Μνημονεύουμε τους ανθρώπους που έζησαν και πέθαναν, ας μνημονεύουμε και τους αδικοχαμένους {δολοφονημένους} ανθρώπους των εκτρώσεων δια να μας υποδεχτούν στας αιωνίους σκηνάς. Η μετάνοια είναι για τους βαπτισμένους ευκαιρία ζωής. Ας μη την χάνουμε λοιπόν { μη γινόμαστε αφελείς} διότι οι βαπτισμένοι που χάνονται, είναι όντως αφελείς.
Υ.Γ. Τα κείμενα που διαβάζετε { και σας ευχαριστώ} και ενδεχομένως συν Θεώ να τα συνεχίσω, τα έχω πρωτοδημοσιεύσει την τελευταία τριακονταετία 1987-2017, τόσο στον Εορδαικό Παλμό όσο και σε διάφορα άλλα περιοδικά.