Έχουμε Θεό ανατροπών και εκπλήξεων.... Γράφει ο Γιάννης Λάλας

Γι’ αυτό ο Θεός είναι αναρχικός και ανατρεπτικός ... Είναι αναρχία και επανάσταση,  για την κοσμική σκέψη περι Θεού, ότι  ως παντοδύναμος Θεός να αγκαλιάζει τα παιδιά του κόσμου , τα οποία ο κόσμος που τα  έφτιαξε ,  τα πέταξε στο καλάθι των αχρήστων και από την άλλη να επικρίνει  την ηθικιστική αφρόκρεμα που θεωρεί ότι πήρε τη θέση Του σε αυτόν τον κόσμο. . . (Ηθικιστές , είναι αυτοι   που έχουν  βλέμματα έτοιμα να ελέγξουν τους υπόλοιπους,  άνθρωποι που με πλήρη την απουσία της ταπείνωσης  ψάχνουν τα επόμενά τους «θύματα» ώστε να επιβεβαιώσουν πάνω στην καταδίκη των άλλων την δική τους αμόλυντη ηθική !!!).   Για τους Φαρισαίους ο Θεός είναι το αφεντικό της θρησκείας τους και ο αρχηγός τους , για κάποιους άλλους ο Θεός είναι ο έρωτας της ζωής τους...Διαλέγεις και παίρνεις...

Όταν έχεις έναν Θεό που αγκαλιάζει ληστές, πόρνες και τελειωμένους αλλά από την άλλη ρίχνει “σφαλιάρες” σε ψηλομύτες και ηθικιστές,  έναν τέτοιο Θεό μόνο να τον αγαπήσεις μέχρι θανάτου μπορείς .... Μεγαλύτερη απόδειξη της αγάπης Του δεν θα μπορούσε να ήταν κάτι άλλο από το να συγχωρέσει έναν ληστή (όχι απλά κλέφτη, αλλά μάλλον και φονιά)  και να τον διαβεβαιώσει για την θέση του στον Παράδεισο!  Η μετάνοια του ληστή και η επίγνωσή του ήταν και το «εισιτήριο» του Παραδείσου. Το γεγονός αυτό δεν σημαίνει και επιβράβευση των έως τότε ανήθικων πράξεων του ληστή, και αυτό διότι ο Χριστός δεν τον κρίνει με κριτήρια ηθικά, αλλά ως Θεός αγάπης, τον συγχωρεί για την επίγνωσή του έστω και την έσχατη στιγμή.


Ο Φαρισαίος και ο ληστής είδαν το ίδιο πρόσωπο ,τον Χριστο, αλλά κατάλαβαν διαφορετικά πρόσωπα. Ο ένας είδε ένα πρόσωπο που απειλεί την τακτοποιημένη ζωούλα του και ο άλλος είδε τον λυτρωτή της ζωής του. Το τι βλέπεις εξαρτάται από το πόσο καθαρά είναι τα μάτια της καρδιάς σου....

Αυτή είναι η ζωή. Ένας δρόμος να αποκτήσουμε την καρδιά της μετανοημένης πόρνης και την μετάνοια του ληστή..   
 Καλό αγώνα.