Τα εκκλησιαστικά τεκταινόμενα καθώς εξελίσσονται τα μετακολυμβάρια ανοίγματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν μπορούν να μας αφήσουν αδιάφορους. Το θράσος των επίδοξων
αρχιμανδριτών, που ορέγονται επισκοπικούς θρόνους και γι’ αυτό πουλούν ακόμη και την ψυχή τους στον διάβολο, διότι τί άλλο είναι αυτό που γίνεται, όταν φανερά προδίδεται η Ορθοδοξία και αυτοί όλα τα θεωρούν ορθά, και όχι μόνο αλλά εζήλωσαν να μας αφανίζουν την γαλήνη καθώς ασκούν μια συνεχόμενη πίεση ψυχροπολεμικής βίας η οποία φανερώνει ότι η εξωτερική τους ευγένεια είναι μόνο προσποιητή ενώ στα μύχια της καρδιάς τους κρύβουν στυγνούς εκτελεστές των αδερφών τους, δεν μας αφήνει να κοιτάξουμε την εσωτερική μας ζωή και να επιδοθούμε μαζί με τον αγώνα της ομολογίας συνάμα και στην προσευχή αφού το ένα στηρίζει το άλλο.
Αναφαίρετο δικαίωμα στον άνθρωπο γενικά, και σε κάθε Έλληνα πολίτη είναι το να μπορεί να εκφράζει λόγο ελεύθερα, έστω και αν κατά την γνώμη ορισμένων που κατάντησαν τον εκκλησιαστικό χώρο ολοκληρωτικό καθεστώς, δεν έχουμε δικαίωμα να έχουμε διαφορετική γνώμη από όσους ξεπούλησαν την Αγία μας ορθοδοξία. Δεν μας ενδιαφέρει αυτή η αυταρχική τους συμπεριφορά όταν, μάλιστα, γνωρίσαμε από κοντά την ζωή τους και δεν μας ενέπνευσε καθόλου, διότι δεν βρήκαμε κοντά τους φιλοκαλική άσκηση και προσευχή αλλά μόνο κήρυγμα, το οποίο όταν το ακούν οι ψυχές μη αντέχοντας το ασυμβίβαστο έργων και λόγων εξέρχονται των ιερών ναών στους οποίους μεταβαίνουν ως ιεροκήρυκες!
Αρχιμανδρίτες αυτού του μοντέλου που από το πρωί έως το βράδυ γύριζαν και δεν έμαθαν ποτέ όχι απλώς την προσευχή αλλά δεν γνωρίζουν τί θα πει όρθρος και εσπερινός, και αν τους βάλει κανείς να τελέσουν όρθρο καθημερινής θα ψάχνονται, μας κατηγορούν ως ταραχοποιούς και σχισματικούς. Το πράγμα όμως δεν τελειώνει εκεί, όταν μας συνέστησαν αγιορείτες πατέρες να προβούμε στην ανέγερση της ιεράς Μονής του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά μας έλεγαν αυτολεξεί οι πολέμιοι «εγώ δεν θα σε αφήσω να κάνεις μοναστήρι». Αφήνω το θέμα το οικονομικό διότι το γνωρίζει η τοπική κοινωνία το πώς έγινε μέχρι του σημείου αυτού το κτήριο της μονής, καθώς γνωρίζουν και οι υπάλληλοι της ALFA BANK Πτολεμαΐδας ότι οι επιταγές που έφταναν με εμβάσματα προσωπικά σε μένα –διότι φίλοι από το εξωτερικό μου έλεγαν «πάτερ εμείς δεν γνωρίζουμε το μοναστήρι εμείς γνωρίζουμε εσένα». Κάποτε, πρόσωπο που γνώριζε ότι επωμίστηκα καταναλωτικό δάνεια για να πληρώσω χρέη μου είπε: «πάτερ γνωρίζω την δυσκολία σας να αντεπεξέλθετε διότι πέρα από το ότι είστε μόνος σας συνάψατε και καταναλωτικό δάνειο θα σας δώσω λοιπόν χρήματα όχι για την μονή αλλά για εσάς προσωπικά να εξοφλήσετε το δάνειό σας αλλά δυστυχώς ήθελα τόσο πολύ να γίνει η μονή που έκανα το λάθος να μην εξοφλήσω το δάνειο αλλά να χρησιμοποιήσω τα χρήματα για τον τρούλο που ήταν άφτιαχτος και αν δεν γινόταν δεν μπορούσε να κλείσει ο όροφος με συνέπεια να έχουμε ζημίες. Δεν θα ανέφερα κάτι αλλά το ξεδιάντροπο του ήθους τους με αναγκάζει να το αναφέρω -συγχωρέστε με αδερφοί- αλλά έμενα νηστικός διότι δεν προλάβαινα πολλές φορές ούτε να μαγειρέψω και αν δεν υπήρχε και συγκεκριμένη οικογένεια που με οικονομούσε με κίνδυνο κάποιοι ανίδεοι να σκανδαλίζονται από την φροντίδα τους αυτή δεν γνωρίζω αν σήμερα θα είχα την υγεία μου. Αγιορείτης, άγιος γέροντας κάποτε μου είπε: «παπά θα σε πολεμήσουν πολύ, δεν φαντάζεσαι τί θα περάσεις! Ποιοί θα με πολεμήσουν γέροντα; Οι παπάδες παιδί μου! Γιατί θα με πολεμήσουν γέροντα; Διότι θα τους βάλει ο διάβολος επειδή κάνεις μοναστήρι! Ξέρεις τί μοναστήρι θα γίνει εκεί πάνω; Κάποτε, επειδή ο όσιος, γέροντας τότε Παῒσιος μου είχε πει να κάνω ότι έκανε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός τον ρώτησα: «Γέροντα διστάζω να σε ρωτήσω μη με παρεξηγήσεις θα μαρτυρήσω κιόλας; Έβαλε τις φωνές ο Γέροντας και μου λέει είσαι εσύ άξιος για μαρτύριο; Τότε γέροντα τι εννοούσε ο γέρο- Παϊσιος; Να θα έχεις κάποια περιπέτεια επειδή θα μιλάς, θα λέγεις τα πράγματα με το όνομά τους! Και να που όντως επειδή δεν θέλω να υποκύψω στον καταραμένο συμβιβασμό με αυτά που κάνουν οι οικουμενιστές με έβγαλαν από την διοίκηση της μονής. Δεν μπορώ να κάνω εργασίες και συνεχώς παρενοχλούν και την μηχανικό παραμονές του γάμου της και στο ταξίδι του μέλιτος να ασχολείται με κάθε εκβιαστή να παραδώσουμε τα σχέδια της μονής τα οποία με το καινούργιο νόμο υποβάλαμε προκειμένου να νομιμοποιηθεί το κτήριο. Θα μου πείτε παράνομα το έκανες πάτερ; Θα σας απαντήσω! Δόθηκε οικόπεδο από την Διεύθυνση Πολιτικής Γης, το οποίο όμως θα χάναμε αν δεν γινόταν η ανέγερση σε συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια. Χρήματα δεν έλαβα από κάποιον φορέα παρά μόνο από τον τοπικό πόρο για τα μισά κουφώματα του επάνω ορόφου. Η Ιερά Μητρόπολις Φλωρίνης οικονομικά όχι μόνο δεν βοήθησε αλλά και όταν έκανα τον μοναδικό έρανο στην Φλώρινα με εξευτέλισαν δημοσίως δια του γενικού Αρχιερατικού λέγοντας ότι παρανόμως κάνω έρανο, ενώ μου είχαν δώσει έγγραφο αδείας! Έκανα πολύ υπομονή και τώρα περισσότερη! Ενώ λοιπόν δεν υπήρχε κάποια αξιόλογη χρηματοδότηση ή βοήθεια, ωστόσο επειδή το τοπικό ρυμοτομικό απαιτούσε χρήματα για ορισμένες μελέτες που δεν ήταν καθόλου προσιτές δεν μπορέσαμε να το ολοκληρώσουμε. Έφτασα στα όρια μου διότι δεν άντεξα έπεσα στην κατάκριση, δεν άντεξα την αδικία. Την πλήρωσα την κατάκρισή μου διότι αγανάκτησα και έβγαλα γλώσσα στον επίσκοπο μου ο οποίος ενώ με αγαπούσε έπρεπε να κάνει όλα τα θελήματα των πνευματικών του παιδιών. Τον στεναχώρησα πολλές φορές όμως για να μη ν δημιουργώ πρόβλημα – έβλεπα ότι μοναστήρι σε αυτό το περιβάλλον δεν μπορούσε να γίνει μολονότι μου το είπαν οι γέροντες – κακό πράγμα ο φθόνος, ήθελα να φύγω. Και πιο κακό όταν σε πολεμά αυτός που σου έδωσε συμμαρτυρία. Διότι προσωπικά δεν σκέφτηκα την ιεροσύνη αλλά με έβαλαν σ’ αυτήν -ευχαριστώ τον Θεό- διότι θεωρούσαν ότι έχω το χάρισμα να ανταποκριθώ. Τότε με κυνηγούσε ο φυσικός μου πατέρας διότι πίστευε ότι ένας άνθρωπος με λεβεντιά δεν πρέπει να γίνεται ιερέας του Θεού. Ο τότε πνευματικός ενώ κατέκρινε τον φυσικό μου πατέρα διότι με εμπόδιζε να κάνω το θέλημα του Θεού στην συνέχεια ο ίδιος με παρακινεί να προδώσω την πίστη μου μετανοώντας τάχα διότι έγινα σχισματικός. Όχι! Δεν έγινα σχισματικός αλλά αυτό που ήμουν πάντοτε, όπως με συμβούλευε ο ίδιος όταν υπηρετούσα στο πολεμικό ναυτικό να μην ανέχομαι την βλασφημία του Θεού και της Παναγίας μας, αυτό λοιπόν κάνω και τώρα, δεν ανέχομαι την βλασφημία των οικουμενιστών να ονομάζουν τις αιρέσεις Εκκλησίες και να ισχυρίζονται ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι η μοναδική οδός σωτηρίας! Τώρα, λοιπόν, με κυνηγάει αυτός που με προώθησε στην ιεροσύνη. Τόσα χρόνια -οκτώ- προ της ιεροσύνης που ήμουν κοντά του δεν με γνώρισε, έπειτα που συνοικούσαμε ούτε και τότε τώρα έγινα σχισματικός; Μήπως ο ίδιος αντάλλαξε τον πολύτιμο μαργαρίτη με την κοπριά; Ευτυχώς συμμαρτυρία έδωσε και ο π. Λαυρέντιος και ο Γέροντας Σπυρίδων ο Νεοσκητιώτης απάντησε σε αίτημα του π. Αυγουστίνου να εξετάσει την περίπτωσή μου για να κρίνει αν είμαι κατάλληλος για την ιεροσύνη. Πάντως, ας σημειωθεί και αυτό, έκανα άπειρες προσπάθειες να πάω οριστικά στον Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας. Τους παρακαλούσα να αναλάβουν την Μονή διότι υπάρχουν ακόμη χρέη αλλά ήθελαν μεν το μοναστήρι με το αζημίωτο –χωρίς να βάλουν το χέρι στην τσέπη καθόλου- εδώ στην πανήγυρη της μονής 13 χρόνια δεν εμφανίστηκε! Σημειοτέον ότι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς εορτάζει δύο φορές τον χρόνο και μία φορά οι άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη, δηλαδή 3 επί 13 και αν βάλουμε και την ονομαστική μας εορτή, δείχνει πόσο «αγαπούσε» το μοναστήρι, άρα γε ένας αρχιερατικός φέρεται έτσι; Πόσοι ιερείς έφυγαν από το Αμύνταια; Που εκκλησιάζεται το Αμύνταιο; Έως εδώ Σεβαστιανέ, τώρα που έγινες προδότης!
Αρχιμανδρίτης
Παῒσιος παπαδόπουλος
